اشارات تاریخی به بقا جنبه‌های مختلفی از بقای فردی تا امپراتوری‌ها و نژاد بشر را شامل می‌شود. این مفهوم در مورد چیزهای غیر زنده و غیر فیزیکی نیز اعمال می‌شود. در مهندسی، این اصطلاح می‌تواند به معنای «توانایی مداوم سامانه برای انجام عملکرد مورد نظر» باشد. با درنظرگرفتن خودآگاهی انسان، به ویژه هنگامی که در رابطه با مفهوم روح یا جان باشد، زنده‌ماندن می‌تواند به زندگی پس از مرگ اشاره داشته باشد: تجزیه و تحلیل بقا شاخه ای از آمار برای تجزیه و تحلیل مدت زمان مورد انتظار تا زمان وقوع یک یا چند واقعه است، مانند مرگ در ارگانیسم‌های بیولوژیکی و خرابی سیستم‌های مکانیکی.

یکی از عناصر تجزیه و تحلیل بقا میزان نرخ بقا است، به معنای درصد افرادی که در یک گروه مطالعه یا درمانی پس از تشخیص بیماری برای مدت زمان مشخصی هنوز زنده هستند. این یک روش برای توصیف پیش‌بینی در برخی از بیماری‌ها است. از نرخ بقا می‌توان به عنوان معیار ارزیابی استانداردهای درمانی استفاده کرد. دوره بقا معمولاً از تاریخ تشخیص یا شروع درمان محاسبه می‌شود. از آنجا که این نرخ بر اساس کل جمعیت است، یک پیش آگهی بسته به بودن درمان‌های جدیدتر، که از آخرین تجزیه و تحلیل آماری گذشته و همچنین سلامت کلی بیمار، ممکن است متفاوت باشد.